Сүнгән учак

Мәхаббәтебез тынды
Аны салкын яңгыр юды.
Сөю учагы сунде
Безнен күрешү бетте.

Яңа тормыш башлыйбыз,
Инде анда ялгышмыйбыз.
Чын сөюгә ышанмыйбыз,
Сынамыйча кавышмыйбыз.

Үз ялгышында беләсең,
Тормышның тәмен сизәсең.
Авыр чакларда чигенәсең,
Сөю эзләп чыгып китәсең.