Синең күзгә туры карыйм,
Йөрәккә дэва алыйм.
Тынычландыр күңелемне,
Сиз дә син союемне.

Сөям дисең башканы,
Йөртәсең уйда аны.
Анда урын юк дисең,
Чөнки сөюне сизмисең.

Өзәсең син үзәгемне,
Белмисең кадеремне.
Синең исем йөрәгемдә,
Син минем күңелемдә.

Миңа игътибар бирмисең,
Күрергә теләмисең.
Әгәр чыксам каршыңа,
Син ашыкма качарга.

Тыңла йөрәк тибешемне,
Син дигәнең иштәсеңме?
Аңа дәва бирер өчен,
Кирәк бары бер сүзең.

Бәлки уйлап карарсың,
Яхшылыгым табарсың!
Минеке генә булырсың,
Хисләремне чуалтырсың.