Кеше язмышы.

"Ничек буген эти,эчмэгэнме?"
Диеп кайта бала ишектэн.
Бишле алганына соенеп,
Мэктэбеннэн кайтып килеше.

Гырлап йоклый ата,гаме юк,
Бернэрсэдэ ана кирэкми.
Яшьле кузен тобэп карый бала,
Эйлэнгэли ятак тирэли.

Жэймэ осте тулган топчек белэн,
Э остэлдэ чуп-чар,аракы.
Шул аракы аркасында инде,
Бозылды бит алар арасы.

"Арып-талып эни кайтып керер,
Жыештырыйм бераз булмаса.
Тыныч чакта ашарга да кирэк,
Тик анарчы эти тормаса."

Ана кайтты.Бер суз эйтмичэ,
Кочаклады газиз баласын.
Йорэгендэ сагыш, кайгысы,
Аллаг берук узе сакласын.

Тиз-тиз генэ табын артына
Бала белэн ана утырды.
Шул чагында исэ киерелеп,
Кузен жыртып исерек ир торды.

"Бир ашарга мина,карап торма,
Ирме сина-эллэ тугелме?"
Йодрык тоште остэл уртасына,
Кайнар шулпа аска тугелде.

Сикереп торды ана,тузмэде,
Кычкырырга сузлэр эзлэде.
Тик анардан алдан, котырган ир
Чэчте генэ нахак сузлэрне.

Йодрык тойнэп алар остенэ
Сугарга дип, килэ башлады.
Ике арага бпала килеп керде,
Ата аны болгап ташлады.

Газаплана торгач исерекне,
Бер булмэгэ этеп керттелэр.
Булган эйберлэрен кире жыеп,
Бу мэхшэрдэн чыгып киттелэр.

"Житте диде ана,бик куп туздек,
Бэхетем булыр гомер юлымда.
Яна тормыш башлап карыйк эле,
Калганнары Аллаг кулында."

Рэхэтлектэ яши алар хэзер,
Ойлэрендэ жылы,тынычлык.
Омет белэн карап килэчэккэ,
Уз тормышын този тырышып.

***** ***** ****

Тик шулайда исэн чакта бергэ,
Тигез яшэулэргэ ни житэ !?
Ялгыз айга куз карашын тобэп,
Монаядыр хатын хэр кичтэ.