Буран

Урамда буран котыра,
Ә мин өйдә утырам.
Нишләргә дә белмим инде,
Уйлап башны катырам.

Укысам,укыйсы килми;
Ятам дисәм,ятасы.
Балачакны искә төшереп,
Әллә уйнап аласы...

Интернетка кереп китсәм,
Аннан булмый шул чыгып.
Шуңа күрә анда кермим,
Утырам әле тынып.

Бураны бигрәк көчле шул,
Дөньяларны очырта.
Урамга чыксан сине дә,
Очыртам диеп тора.

Дөньяны кар баса инде,
Ничек көрисе булыр.
Капканы да ачып булмас,
Ничек йөрисе булыр.

Ярый, бер тынар әле ул,
Гел котырынып тормас.
Буран бетсә, миндә чыгып
Кар көрәрмен, тик тормам.