Һағыныу хаты.

Инәкәем нинә иртә киттең
Яңғыҙымды ҡалдырып мәңгегә
Яуындарыңа баштарымды һалып
Илар инем,ҡайһы саҡтарҙа..

Белмәйһеңдер инәй,минең уйҙарымды
Төндәр буйы илап сыҡҡанды.
Нинә шулай икән тормош миңә
Бик ҡәһәрле ҡайһы саҡтарҙа.

Минә ауыр,минә ҡыйын.
Серҙәремде һөйләр кешем юҡ.
Ҡайһы ваҡыт шатлығымда була.
Бүлерлек кешем минең юҡ.

Ҡөтәм һине,инәй төштәремдә,
Сәстәремдән һыйпап китсәле.
Ныҡ бул,ҡыҙым-тип ҡосағыңа
Алып мине бер һөйсәле.

(Мухаметова Минниса Габдулхаевна)