Уйнау һәм белем

Укытучым, рәхмәт сиңа,
Без дәрестә уйнап, көләбез.
Син әйтәсең: “Укырга вакыт!”
Без исә: “Уйныйк, хәл алыйк!”

Китапларны ачып, күрик бергә,
Тик уйныйбыз, уйлап, көләбез.
Укытучы, син безнең остаз,
Синең белән һәр көн күңеле

Дөньяда синең кебекләр,
Күңелле, шаян, акыллы!
Син безгә белем бирәсең,
Укытучы, син – безнең горурлык!