Көзге моң

Алтын көзләр җитеп килә,
Яфрак җиргә коела.
Җилләр исә, җылы китә,
Кояш күктән югала.

Салкын сукмак буйлап атлап,
Агачлар тын караша.
Табигатьтә моңсу язмыш,
Күңелемдә ярала.

Кояш баткан офык артта,
Көзге кичләр озая.
Тормыш тулы тынлык белән,
Сагыш күңелне баса.