Шатлыклы таң

Таң яктыра, нурлар сибә,
Көн башлана тын гына.
Табигать тә уяна бит,
Күңел шатлыкка тула.

Хәерле иртә, диеп әйтәм,
Барысына бәхет теләп.
Кояш чыксын, җирне назлап,
Күңелләрне җылытып, сөеп.

Һәр иртә — ул яңа башлангыч,
Өмет белән тулы дөнья.
Хәерле иртә, якты көннәр,
Булсын бәхетле юллар!