Тик соңгысы

Хатларымны көн дә алган чакта,
Укыдың да ертып ташладың.
Уйламадың шулай бер көн килеп,
Уйга калыр диеп, башларың...

Язлар, җәйләр үтте, көзләр җитте,
Араларны өзде давыл-жил.
Искә төшер мине соңгы кабат,
Төшләремә, диям, бүген кил...

Югалдың син, сагынамын ди(е)п,
Хисләремнән нигә көләсең.
Сиңа атап язган бу юлларым,
Тик соңгысы булыр курәсең.