Кыш чыккан себерергә

Килеп җиткәнче кунагы,
Кыш чыккан себерергә;
Себеркесе җил-бураннан ‒
Кар тузаны бар җирдә.

Атлаган саен җырлыйдыр
Себерелгән карлары,
Шушы җырга кушыладыр
Җилнең курай моңнары.

Кар болыты бер саекмый,
Һаман өстәлеп ява.
Себеркегә армый-талмый
Хезмәт итәргә кала.

Көткән кунак ‒ Яз сылуы,
Инде килеп тә җитә.
Кышның юкка тузынуы,
Кар тиздән эреп бетә.