Табигать кочагында ял

Ял итәргә чыктым иртә таңнан,
Табигатьнең рәхәт җиле исә яннан.
Кояш көлеп карап тора күктән,
Һәр яфракта нурлар җемелдәгән.

Су буенда тынлык, җил дә юк,
Җәелеп ятам, уйлар җанны тук.
Яшел үлән, чәчәкләрнең исе,
Тынычлыкны саклый табигать хисе.

Йөрәккәем ял итә бүген,
Бар кайгылар еракта, үткән.
Шул минутлар күңелдә мәңгелек,
Ялның рәхәте — тормышка терәк.