Синең нурлы юлларың

Синең эзләр җирдә саклана,
Сүтелмәс җепләрдәй тартылган.
Һәрбер адым, һәрбер караш —
Йөрәккә моң булып уелган.

Таң ата, тик син юк янымда,
Җилләр сиңа китерсен хәбәрем.
Күк йөзе яктыра, моңлана,
Шул күктә мин эзлим җанымны.

Яфрак пышылдый, су шавы тынып,
Табигать синең җырларыңны көйләгән.
Һәр көнне син — йөрәгемдә,
Һәр мизгел — синең белән бәйләнгән.

Синең юллар якты, нур белән,
Калдыргансың җирдә изгелек.
Синең якты истәлекләрең —
Мәңге онытылмас, йөрәктә терек.