Юл һәм чокыр

Бервакыт, дустымны күрдем
Ул машинада булды.
Урамыбызның юлыннан
Әкрен тизлектә барды.

Ул туктагач, исәнләшәм,
Мин аңа сорау бирәм:
“Әкәм-текәмдәй барасың,
Йөртә алмыйсың, димәк!”

“Юк, сәбәп башка нәрсәдә:
Минем машина яңа.
Эләгәсе килми безнең
Юлларның чокырларга!”