Көләсе-елыйсы

Бер яктан, көләсе генә килә,
Нинди безнең матур дөньябыз!
Ә икенче яктан, елап туймыйм,
Кая соң без төшеп барабыз?

Туган телләр күптән мәҗбүр түгел,
Кибетләрдә үсә бәяләр...
Нинди җирдә без шулай борылдык,
Һәм тотындык аска төшәргә?